Με έμπνευση, συνεργασία και στόχο την κοινωνική αλλαγή, το Open Hackathon 2025 συγκέντρωσε φέτος δεκάδες δημιουργούς, developers και νέους επαγγελματίες της τεχνολογίας που ενώθηκαν γύρω από ένα κοινό όραμα: την προσβασιμότητα για όλους. Ανάμεσά τους η Front-End Development απόφοιτη της SAE Athens, Λητώ Καραγεώργου, η οποία συμμετείχε για πρώτη φορά σε hackathon, παρουσιάζοντας μαζί με την ομάδα της το Bright. Mια εκπαιδευτική εφαρμογή που αξιοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη και τις αρχές του gamified learning για να κάνει τη μάθηση πιο προσιτή σε μαθητές με ΔΕΠΥ ή δυσκολίες συγκέντρωσης.
Η ομάδα της, Rule of Three, αποτελούνταν από την την ίδια, τον Αλέξανδρο Φάτου, Front-Εnd Developer και απόφοιτο της SAE και τον Σταύρο Οικονομίδη, Senior Full-stack Developer.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η Λητώ μιλά για το πώς μια ιδέα που γεννήθηκε στο συνέδριο CityJS εξελίχθηκε σε ένα project το οποίο έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει πραγματικό κοινωνικό αντίκτυπο, για τη σημασία της προσβασιμότητας στην τεχνολογία και για τον ρόλο που έπαιξε η εκπαίδευσή της στην SAE στην προετοιμασία και υλοποίηση αυτής της εμπειρίας.
Πώς προέκυψε η απόφασή σου να συμμετάσχεις στο Open Hackathon 2025; Είχες ξανασυμμετάσχει σε παρόμοιο διαγωνισμό στο παρελθόν;
Ήταν η πρώτη μου συμμετοχή σε hackathon. Η ιδέα γεννήθηκε στο συνέδριο CityJS, το οποίο παρακολουθούσα με τον συμφοιτητή μου από την SAE, Αλέξανδρο. Εκεί, συναντήσαμε την καθηγήτριά μας, Λένα Λέκκου, η οποία μας ενθάρρυνε να λάβουμε μέρος. Αρχικά ήμουν διστακτική. Ως «φρεσκοαπόφοιτη» ένιωθα άπειρη για ένα τέτοιο εγχείρημα. Όλα όμως άλλαξαν όταν έμαθα ότι το φετινό θέμα ήταν η προσβασιμότητα, και ειδικότερα ότι θα υπήρχε η ψυχική/νοητική κατηγορία. Τότε ένιωσα ότι θα ήταν η ιδανική ευκαιρία να συνδυάσω το background μου στην ψυχολογία με την εκπαίδευσή μου στο development, και μάλιστα για έναν ουσιαστικό σκοπό. Από εκείνη τη στιγμή δεν είχα αμφιβολία για τη συμμετοχή μου.
Τι σημαίνει για σένα το να συμμετέχεις σε ένα hackathon που έχει ως θέμα την προσβασιμότητα; Σε ενέπνευσε το “κοινωνικό” κομμάτι του challenge;
Η κοινωνική διάσταση δεν ήταν απλώς πηγή έμπνευσης, αλλά ένας από τους βασικούς λόγους που αποφάσισα να συμμετάσχω. Πιστεύω πως η τεχνολογία έχει τη μεγαλύτερη αξία όταν συμβάλλει στη βελτίωση της καθημερινότητας των ανθρώπων, και αυτό ακριβώς ένιωσα να συμβαίνει στο hackathon. Το να βλέπω ομάδες να συνεργάζονται με κοινό στόχο να κάνουν τη ζωή πιο προσβάσιμη και ισότιμη για όλους ήταν κάτι που με άγγιξε, και ενίσχυσε την πεποίθησή μου ότι η τεχνολογία μπορεί να γίνει φορέας κοινωνικής αλλαγής.
Πώς ήταν η εμπειρία του πρώτου σου hackathon; Τι σου άφησε αυτή η εμπειρία σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο;
Το πρώτο μου hackathon αποδείχθηκε μια από τις πιο δημιουργικές αλλά και πιο έντονες εμπειρίες μου μέχρι σήμερα. Δεν περίμενα πόσο απαιτητικό θα ήταν να δουλεύουμε σε τόσο περιορισμένο χρόνο και με τόσο γρήγορο ρυθμό. Παρ’ όλα αυτά, στο τέλος ένιωσα περήφανη για όσα είχαμε καταφέρει και για όσα αποκόμισα μέσα από αυτή τη διαδικασία. Σε προσωπικό επίπεδο, έμαθα να οργανώνω προτεραιότητες, να δουλεύω συνεργατικά υπό πίεση και να βρίσκω λύσεις σε πραγματικό χρόνο. Σε επαγγελματικό επίπεδο, μπόρεσα να εφαρμόσω όσα είχα μάθει στο bootcamp, να εξοικειωθώ με νέα εργαλεία και να έρθω σε επαφή με ανθρώπους του χώρου που με ενέπνευσαν.
Ποια ήταν τα μέλη της ομάδας με τα οποία συμμετείχες στο hackathon; Πώς σχηματίστηκε η ομάδα σας και τι ρόλο ανέλαβες εσύ μέσα στο project;
Η ομάδα μας, η Rule of Three, αποτελούνταν από τον Αλέξανδρο Φάτου, Frontend Developer, και τον Σταύρο Οικονομίδη, Senior Full-stack Developer. Αφού αποφασίσαμε με τον Αλέξανδρο να συμμετάσχουμε στον διαγωνισμό, θελήσαμε να ενισχύσουμε την ομάδα μας με κάποιον με περισσότερη τεχνική εμπειρία. Έτσι προσκαλέσαμε τον Σταύρο, γνωρίζοντας ότι το θέμα της προσβασιμότητας θα τον ενδιέφερε ιδιαίτερα. Από την πρώτη κιόλας συνάντηση υπήρξε εξαιρετική χημεία και κοινή αντίληψη για το τι θέλαμε να δημιουργήσουμε.
Καθώς το project εξελισσόταν, ανέλαβα σταδιακά διαφορετικά κομμάτια: τον συντονισμό της ομάδας, τη διερεύνηση του ψυχολογικού υπόβαθρου της ιδέας, τη συμμετοχή στο design και το development, καθώς και την παρουσίαση του project στο τέλος.
Πες μας λίγα λόγια για την ιδέα σας.
Το project ξεκίνησε από την ανάγκη να γίνει η σχολική εκπαίδευση πιο ευχάριστη και αποτελεσματική για μαθητές με ΔΕΠΥ ή δυσκολίες συγκέντρωσης. Ο παραδοσιακός τρόπος διδασκαλίας είναι συχνά κουραστικός και μονότονος για αυτούς τους μαθητές και αυτό θελήσαμε να αλλάξουμε.
Έτσι δημιουργήσαμε το Bright, μια εκπαιδευτική εφαρμογή που μετατρέπει κάθε σχολικό κεφάλαιο σε μία μαθησιακή διαδικασία τριών βημάτων: παρακολούθηση, ανάγνωση & ακρόαση και παιχνίδι. Ο μαθητής βλέπει ένα σύντομο, AI-generated animated βίντεο, διαβάζει και ακούει την περίληψη του μαθήματος και απαντά σε μικρά quiz. Για κάθε επιτυχημένο βήμα του απονέμονται XP, ενισχύοντας την αίσθηση προόδου και παρακίνησης. Παράλληλα, μπορεί να ζητήσει βοήθεια ή να παίξει επιπλέον παιχνίδια με τον ενσωματωμένο AI tutor. Έτσι, μέσω του gamified microlearning και της προσωποποιημένης στήριξης, μειώνεται η γνωστική υπερφόρτωση και η μάθηση γίνεται πιο εύληπτη, διαδραστική και πραγματικά προσβάσιμη για όλους.
Πώς εξελίχθηκε το project σας από την αρχική ιδέα μέχρι το τελικό prototype;
Ίσως η πιο καθοριστική αλλαγή από την αρχική μας ιδέα στο τελικό αποτέλεσμα αφορούσε το βήμα του βίντεο. Από την αρχή θέλαμε κάθε μάθημα να συνοδεύεται από ένα σύντομο animated βίντεο, δημιουργημένο με AI ώστε να είναι πλήρως προσαρμοσμένο στο περιεχόμενο του κεφαλαίου. Πιστεύαμε όμως ότι τα AI-generated videos ήταν ακόμη σε πολύ πρώιμο στάδιο για κάτι τέτοιο, οπότε είχαμε αποφασίσει να χρησιμοποιήσουμε ήδη υπάρχον εκπαιδευτικό υλικό.
Προς έκπληξή μας, μετά από συζήτηση με τον μέντορά μας, Αλέξανδρο Ζόχιο, διαπιστώσαμε ότι κάναμε λάθος. Μας ενημέρωσε για εργαλεία που μπορούσαν να παράγουν βίντεο εξαιρετικής ποιότητας, και ενθουσιαστήκαμε! Η ιδέα ότι ένα βίντεο θα μπορούσε να «σου αφηγείται» το σχολικό μάθημα ήταν για εμάς ένα πραγματικό breakthrough.
Υπήρχε κάποιο feedback από άτομα με ΔΕΠΥ ή επαγγελματίες στον χώρο της προσβασιμότητας που επηρέασε τον σχεδιασμό σας;
Η βασική μας πηγή οπτικής πάνω στο θέμα της προσβασιμότητας προήλθε εκ των έσω: από τον Σταύρο, ο οποίος έχει ο ίδιος ΔΕΠΥ. Οι εμπειρίες και οι παρατηρήσεις του, μαζί με τις αντίστοιχες έρευνες, μας κατεύθυναν στο πώς μπορεί να σχεδιαστεί μια εκπαιδευτική εφαρμογή που κρατά την προσοχή και μειώνει την ψυχολογική κόπωση. Παράλληλα, ζητήσαμε δοκιμαστικά feedback και από άλλους συμμετέχοντες, ανάμεσά τους κι ένα άτομο στο φάσμα του αυτισμού, κάτι που μας επιβεβαίωσε ότι κινούμαστε προς μια κατεύθυνση που κάνει τη μάθηση πιο προσβάσιμη και ελκυστική.
Ποια δεξιότητα ή γνώση που απέκτησες στη SAE σου φάνηκε πιο χρήσιμη στη διάρκεια του hackathon;
Η πιο σημαντική δεξιότητα που πήρα από τη SAE ήταν να κατανοώ τη διαδικασία με την οποία στήνεται ένα project από το μηδέν. Στο hackathon ακολουθήσαμε τη λογική που είχαμε μάθει μέσα από την τελική μας εργασία στο bootcamp, ξεκινώντας από την αρχική ιδέα και το moodboard, προχωρώντας στα wireframes και καταλήγοντας στο τελικό design και την ανάπτυξη του κώδικα. Η εξοικίωση που είχα με αυτή την αλληλουχία βημάτων μου επέτρεψε να δουλέψω μεθοδικά και να συνδυάσω τη δημιουργικότητα με την τεχνική σκέψη στο στήσιμο του prototype.
Υπάρχει σχέδιο να συνεχίσετε ή να εξελίξετε την ιδέα μετά το τέλος του hackathon; Ποιο θα ήταν το ιδανικό μέλλον για το project σας;
Στο hackathon δεν καταφέραμε να φτάσουμε το Bright στο σημείο που είχαμε οραματιστεί, και αυτό μου δημιούργησε την ανάγκη να το συνεχίσω περαιτέρω. Μετά τον διαγωνισμό το επανασχεδίασα από την αρχή, με νέο UI και νέο κώδικα, δουλεύοντας πλέον μόνη μου. Είναι ένα project που πιστεύω πραγματικά ότι μπορεί να φέρει ουσιαστικές αλλαγές στην εκπαίδευση. Στην εποχή του μικρού attention span, μια εφαρμογή που μετατρέπει το σχολικό διάβασμα σε βίντεο, podcast και παιχνίδι μπορεί να κάνει τη μάθηση πιο engaging και προσιτή για όλους τους μαθητές, όχι μόνο για όσους έχουν ΔΕΠΥ.
Στόχος μου είναι να το εξελίξω ακόμη περισσότερο και να το παρουσιάσω σε εκπαιδευτικούς φορείς, όπως το Υπουργείο Παιδείας ή ειδικά σχολεία, με όνειρο να αποτελέσει ένα μικρό βήμα προς μια πιο σύγχρονη και συμπεριληπτική εκπαίδευση.
Τι θα συμβούλευες κάποιον σπουδαστή ή απόφοιτο που σκέφτεται να συμμετάσχει για πρώτη φορά σε hackathon;
Η πιο σημαντική συμβουλή που μπορώ να δώσω είναι απλά να το κάνει – χωρίς δεύτερες σκέψεις. Το hackathon είναι μια εμπειρία γεμάτη μάθηση, δημιουργικότητα και ομαδικότητα, και το κέρδος είναι τεράστιο, τόσο σε δεξιότητες όσο και σε προσωπική εξέλιξη. Ακόμα κι αν δεν έχεις όλες τις απαντήσεις ή τις γνώσεις από την αρχή, μέσα σε λίγες μέρες μαθαίνεις εκθετικά, δουλεύεις με ανθρώπους που σε εμπνέουν και συνειδητοποιείς πόσα μπορείς να καταφέρεις όταν πιστέψεις στην ιδέα σου. Δεν χρειάζεται να είσαι έτοιμος, αρκεί να ξεκινήσεις.
Περισσότερες πληροφορίες για το Open Conf και το Open Hackathon μπορείτε να βρείτε εδώ:
https://hackathon.open-conf.gr
